De afgelopen twee weken heb ik geen enkel boek opgepakt. Waarom wist ik niet, ook wist ik niet zo goed met welk boek ik nu weer wilde beginnen. Totdat ik Charlotte de Monchy zag liggen op mijn stapel met bibliotheekboeken. Ik besloot het boek maar eens op te pakken en een half uur later zat ik middenin het verhaal.
Waar gaat Eens gegeven over?
In Felines leven is er ruimte voor verbetering: ze woont antikraak in een krakkemikkig voormalig hotel, samen met een bonte verzameling huisgenoten op wie ze zeer gesteld is maar die geen van allen geld hebben om iets aan hun huisvesting te verbeteren. Op papier heeft Feline een droombaan: kunsttaxateur bij de Amsterdamsche Veiling. Helaas geeft haar baas alle interessante klussen aan zijn zoon en laat hij de stomme karweitjes aan Feline over.
Als Feline een keer iets voor haar baas moet ophalen, eindigt dat uitstapje geheel onverwachts in een wilde nacht met de knappe Teun, die werkt als bankier in de Londense City. Het kitscherige schilderijtje dat hij haar ten afscheid voor de grap cadeau geeft, blijkt een tweede, veel waardevoller schilderij te verbergen: een onontdekte Breitner, iets wat Teun duidelijk niet wist. Als ze het verkoopt, kan Feline het geld héél goed gebruiken om het huis op te knappen. En ze ziet Teun toch nooit meer, dat weet ze zeker. Tot een Engelse zakenbank de Amsterdamsche Veiling inhuurt om voor zijn nieuw te openen Nederlandse vestiging een kunstcollectie samen te stellen. En de bankier die het project leidt, wil alleen werken met Feline…
Wat vond ik er van?
Dit is weer een heerlijk luchtig boek. Echt wat ik nodig had om uit mijn leesdip te komen. De schrijfstijl van de Monchy zorgde ervoor dat ik door het boek heen vloog en dat ik het maar moeilijk weg kon leggen. Ze schrijft heel erg verslavend. Daarnaast bevat dit boek ook nog eens toffe personages. Ik vond de huisgenoten van Feline echt geweldig. Wat een tof idee om met huisgenoten in een antikraak-hotel te wonen. Het klonk zo gezellig! Vooral de avondjes dat ze samen een wijntje dronken en spelletjes speelden.
Ik vond het begin van het boek een beetje gehaast. Feline gaat een boek ophalen bij Teun en binnen een paar minuten (of nouja, zo voelde het) besluit ze dat ze bij hem blijft die nacht. Dat ging me toch iets te snel. Gelukkig leren de personages elkaar daarna wel rustiger kennen, waardoor jij als lezer de personages ook beter leert kennen.
Wat ik jammer vond is dat er zoveel toch wel onaardige uitspraken inzitten. Uitspraken over uiterlijk en gewicht, die dan als grapje afgedaan werden, maar op mij nogal bot overkwamen. Gelukkig maken andere personages het dan weer meer dan goed. Het is gewoon zo’n leuk stel mensen. Feline, Evi, Henri, Agathe, Teun, Bruno. Wat een schatjes!
Wat ik ook leuk vind is dat het boek op het eerste gezicht over Feline en Teun lijkt te gaan, maar stiekem wordt het verhaal van Evi er ook in verwerkt. Zo leer je de mensen rondom Feline sneller kennen en blijft het verhaal ook altijd interessant. Maakt Feline even niet zo veel mee? Dan heeft Evi wel weer iets geks dat ze meemaakt.
Je kunt goed merken dat de Monchy gegroeid is als schrijfster. Dit is haar derde boek, en haar nieuwere boeken (Nee heb je en Tegen beter weten in) heb ik allebei 5 sterren gegeven. Dit boek was leuk, maar niet heel memorabel en soms ook een beetje gek qua snelheid. Op naar meer boeken van deze schrijfster, want ze is veelbelovend.
Eens gegeven – Charlotte de Monchy – Boekerij – ★★★☆☆
ps: de cover, in combinatie met het plastic van de bibliotheek eroverheen, is echt verschrikkelijk om op de foto te krijgen. Dit is de zoveelste poging, en hier laat ik het bij.