De boeken van Vi Keeland zijn een hit or miss voor mij. Soms vind ik haar boeken geweldig, andere keren vind ik haar personages zo stom, dat ik bijna het boek niet uit lees. Toch blijf ik telkens weer een boek van haar oppakken, omdat ik verwacht dít keer het verhaal wel leuk te vinden.

Waar gaat het boek over?

Rachel Martin is met haar vriendinnen op stap. Terwijl ze in de rij staat voor het toilet komt de knappe man voorbijlopen die recent het hart van haar beste vriendin heeft gebroken. Rachel werpt hem haar vuilste blik toe en steekt een woedend verhaal af over wat een schaamteloze rotzak hij is. Hij lijkt het allemaal alleen maar amusant te vinden, wat Rachel nog veel bozer maakt.

Als ze haar vriendinnen heeft teruggevonden, komt ze erachter dat ze zich vergiste en net een wildvreemde voor rotte vis heeft uitgemaakt. Ze schaamt zich kapot en gaat snel naar huis.

De volgende ochtend begint Rachel vol goede moed aan haar eerste dag als onderwijsassistent. Tot ze haar nieuwe baas ziet. Het is de knappe man van de vorige avond. Dit kon nog weleens interessant worden…

Wat vond ik er van?

Laten we beginnen bij de schrijfstijl. Waar normaal de boeken van Vi Keeland lekker weglezen, struikelde ik dit keer over de uitdrukkingen en spreekwoorden. Zoveel zelfs, dat ik niet lekker in het verhaal kwam. Ik was veel te veel afgeleid en liep hier op vast. Misschien dat dit niet eens aan Vi Keeland zelf ligt, want haar boek is natuurlijk vertaald naar het Nederlands, maar deze vertaling van het boek las niet lekker.

Naast dat de schrijfstijl niet mijn ding was, had het verhaal ook weinig diepgang. Natuurlijk zaten er zware onderwerpen in, zoals in meer van haar boeken, maar nu voelde het niet goed uitgewerkt. Ik was niet zo onder de indruk als andere keren. Eigenlijk viel het verhaal me gewoon flink tegen. Ook de plottwist zag ik van verre aankomen.

Caine en Rachel zijn twee personages die echt niet bij elkaar passen. Ik voelde geen chemie, zag geen connectie en snap echt niet dat deze personages bij elkaar horen. En communiceren vonden ze ook erg moeilijk.

Laten we dan afsluiten met iets positiefs: het begin van het verhaal vond ik wel sterk! Rachel en Caine leren elkaar kennen door een foutje. Rachel denkt namelijk dat hij iemand anders is, en begint woedend tegen hem te praten. De dag erop komt ze hem alleen tegen als haar nieuwe baas, oeps! Tot zo ver was het verhaal erg vermakelijk. Ik moest lachen om hun omgang met elkaar en de opzet van het verhaal was goed. Ik was oprecht nieuwsgierig waar het verhaal heen ging. Maar toen kwam het middendeel en verloor ik compleet mijn aandacht. Het verhaal sleepte voort, wat ik erg jammer vond.

Dit boek van Vi Keeland was opnieuw niets voor mij. Misschien moet ik hiervan leren en in het vervolg geen nieuwe boeken van deze schrijfster meer oppakken. Dat heb ik al eens eerder gedacht en nu zijn we hier. Hopelijk hou ik me er nu echt aan. We gaan het zien!

Geluk bij een ongeluk – Vi Keeland – Love Books – 287 blz – ★★☆☆☆