Begin dit jaar luisterde ik naar Gek op Clementine en werd verliefd op Gavin en Clementine. Ik kon dan ook niet wachten op deel 2. Eindelijk was het er en ik besloot het meteen te luisteren. Benieuwd wat ik van deel 2 vond? Lees dan snel verder. 

Waar gaat Onvergetelijk over?

Wanneer Dani Hart en Jax Avery elkaar tegen het lijf lopen in een club, voelen ze zich onmiddellijk tot elkaar aangetrokken. De knappe, populaire voetballer Jax staat dan wel bekend als een onverbeterlijke player, toch is Dani verbijsterd als Jax haar bij een volgende ontmoeting niet eens herkent. Ze besluit hem daarom voortaan te ontlopen. Dat blijkt alleen een stuk lastiger dan ze had gedacht als ze erachter komt dat hij de broer is van haar nieuwe huisgenootje…

Wat vond ik er van?

Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: wat een teleurstelling was dit. Dit voelde als een boek dat ik al veel vaker gelezen had, zo’n standaard verhaal zonder echt een bijzondere twist of iets dergelijks. De verhaallijn was wel oke, maar niet heel erg memorabel. Ik schrijf deze recensie een week na het uitlezen, en ik moet eerlijk toegeven dat ik het grootste gedeelte van het verhaal al kwijt ben.

Ik voelde helaas ook weinig voor de personages. Waar ik in het eerste deel echt gek was op Clementine en Gavin, had ik in dit boek echt geen klik met de personages. Dani en Jax waren oke, maar ik vond hun personages nogal vlak blijven. En de chemie? Welke chemie?

Daarnaast is Dani echt heel erg negatief over andere meiden. Ze wil echt niet ‘one of those girls’ worden, die zomaar seks hebben met een man. Dat vindt ze namelijk verschrikkelijk en ze kijkt heel erg op ze neer. Dani wil namelijk later een gezin en kinderen, en dat kan natuurlijk echt niet als je bent als die andere meiden.

Jax is trouwens ook echt geen lieverdje en hij maakt zo weinig groei door in het boek. Hij blijft eigenlijk gewoon constant een eikel en daar hou ik echt totaal niet van. En de reden dat hij zo’n eikel is, vond ik niet heel erg sterk. Hij was dus gewoon stom.

Een positief puntje: ik vind de schrijfstijl van Lex Martin wel heel prettig. Het leest lekker vlot en niet al te moeilijk.

Deel 1 van deze serie was dus beduidend leuker, maar ondanks alles ben ik toch benieuwd naar deel 3. Is het al december? 

Onvergetelijk – Lex Martin – Uitgeverij Volt – 304 pagina’s – ★★☆☆☆