Eerlijk gezegd lees ik nooit dystopian. Ik denk dat het laatste dystopische boek dat ik las 3 jaar geleden is? Geef mij maar romance of feelgood 😉 Een aantal bloggers waren echter zo positief over dit boek, dat ik super nieuwsgierig werd. En zo gebeurde het dat ik het boek in een keer in huis had.

Waar gaat Quotum over?

De aarde is te vol. Om oorlog te voorkomen, stelt de Wereldraad een quotum in: een maximum aantal inwoners per land. Er moeten mensen weg.

Ook voor Axel en Tommy is geen plek meer. Ze zijn in de slinkstand gezet: ze kunnen niet naar school, moeten leven van een karig voedselpakket en werken in slinkerdienst. Net als miljoenen andere slinkers mogen ze zo weinig, dat ze maar voor de helft meetellen. Zo wil de Euro-Unie zonder bloedvergieten het quotum van de Wereldraad halen. Het leven van slinkers is zwaar, maar wie zich aan alle regels houdt, overleeft het wel.
Of… toch niet?

Axel en Tommy moeten vluchten nadat hun ouders zijn opgepakt. Tijdens hun zoektocht naar een veilige plek, ontdekken ze langzaam de duistere krachten achter het quotum…

Project Z is het eerste Project van Quotum.

Wat vond ik van Quotum?

Het boek begon meteen sterk. Al voelde het voor mij wel heel onwennig om over een wereld te lezen die zo ver van de onze afstaat. Het begin kwam ik dus maar moeizaam doorheen en ik kwam ook niet echt lekker in het verhaal. Toch besloot ik het niet op te geven en door te zetten. Zodra ik eenmaal de wereld een beetje snapte, pakte het boek me wel en vloog ik er doorheen. Het hele idee van een quotum op de aarde liet me niet meer los. Ik heb zelfs mijn moeder verteld over dit boek. Ik moest gewoon bij iemand mijn verhaal kwijt. ‘Mam, moet je horen waar dit boek over gaat! Dat is toch een eng idee?’

De personages zijn erg goed uitgewerkt en ze maken tijdens het boek een mooie groei door. Je ziet ze steeds iets zelfstandiger worden. Ze zijn dan ook helemaal op zichzelf aangewezen. Hun jeugdigheid komt ook nog regelmatig naar voren. Ze zijn heus geen perfecte personages. Ook Axel en Tommy maken wel eens fouten.

Wat heel erg tof is, is dat je ook vanuit het perspectief van de slechterik leest. Je leest zijn gedachten en ideeën. Daardoor creëert de schrijfster empathie voor de slechterik, terwijl je dat helemaal niet wil.

Het boek haalt een groot onderwerp aan: overbevolking. Ook zet het boek je aan het denken. Is het hele idee van een quotum wel zo slecht? We kunnen toch ook niet doorgaan zoals het nu gaat? Zo raakt de aarde namelijk vol en putten we haar bronnen uit. Maar moet het dan zo rigoureus als dat het in het boek gebeurt? Of kunnen we het zachter aanpakken en zo de aarde redden? Ik heb hier ’s avonds in bed zelfs nog over na liggen denken. Staat dit boek wel echt zo ver van onze werkelijkheid af? Of beschrijft de schrijfster een wereld zoals we die over een aantal jaar kennen?

Ben je op zoek naar een toffe dystopian? Zoek dan niet verder en lees dit boek! Ondertussen ga ik wachten op deel 2. 

Quotum: project Z – Marloes Morshuis – Uitgeverij Lemniscaat – 399 pagina’s – ★★★★☆