Ik was zo ontzettend benieuwd naar dit boek! Odette (vriendin op Goodreads) was echt super enthousiast erover en aangezien we vaak dezelfde smaak hebben, besloot ik dit boek ook te lezen toen ik hem voorbij zag komen in de e-bookapp van de bibliotheek. Maar was ik net zo enthousiast als Odette? Of viel dit boek me een beetje tegen?

De blurb zegt het volgende:

Als Julia ziet dat iemand iets beledigends over haar beste vriendin op een muur van haar school heeft geschreven, spuit ze er met graffiti een mooie (en ietwat illegale) tekening overheen. Door deze goedbedoelde actie wordt ze van school gestuurd. Dat is een groot probleem voor Julia: ze moet nu naar een school waar ze de enige dove leerling zal zijn.

Dat valt Julia niet mee. Het enige waar ze nog plezier uit haalt is haar kunst. Ze heeft haar twee moeders beloofd niet meer te taggen, maar ze gaat stiekem door. Dan blijkt dat ze niet de enige vandaal in de stad is. Iemand verandert haar kunstwerken en voegt dingen toe. Voor ze het weet zit ze midden in een graffitioorlog met de politie op haar hielen.

Ik vond het boek niet slecht, dat moet ik eerst zeggen. 3 sterren betekent niet dat ik het een slecht boek vond, maar ik heb er wel een paar dingen bij op te merken.

Eerst de dingen die ik tof vond, want we beginnen positief:
– Julia is doof, maar dat is niet het hoofdonderwerp van dit boek. Het hoofdonderwerp is Julia’s kunst. Zo tof van de schrijfster dat ze daar op gefocust heeft.
– Julia’s moeders zijn echte schatten!
– YB is echt een lieve meid en ik vind het zo tof dat ze zo veel oefende met gebarentaal en er zo goed in werd.
– De schrijfster heeft heel goed de nare situaties weergegeven waar een persoon die niet kan horen mee te maken krijgt. Zoals mensen die niet geloven dat je doof bent, of die tegen je gaan schreeuwen in de hoop dat je ze dan begrijpt. Lijkt me heel frustrerend.

Maar dan de dingen waar ik me aan ergerde:
– De keuzes van Julia. Ik kon me er echt niet mee identificeren en telkens als ze een (naar mijn idee) ‘domme’ keuze maakt, voelde ik meer en meer afstand tussen mij en Julia komen. Hierdoor klikte ik op het einde bijna niet meer met haar.
– En dan dat gedoe met Kyle, dat snapte ik ook niet zo goed. Veel te veel drama naar mijn idee en totaal overbodig.

Het einde van het boek las nog wel lekker vlot, maar dat was dus helaas alleen het einde. De rest van het boek moest ik me een beetje doorheen slepen, vooral ook omdat ik steeds minder met Julia klikte.

Dit boek heeft er wel voor gezorgd dat ik graag gebarentaal wil leren. Ik heb al wel eens vaker dit idee gehad, maar het nog nooit gedaan. Dit boek heeft wel duidelijk gemaakt dat het als doof persoon heel lastig is als niemand kan tolken voor je. Misschien dat ik begin met het alfabet leren, zodat ik kan vingerspellen.

Ik ben blij dat ik dit boek gelezen heb, want het onderwerp is echt goed. Maar ik ben ook wel blij dat ik het nu eindelijk uit heb.

★★★☆☆

Ongehoorzaam (You’re welcome, universe) – Whitney Gardner – 304 pagina’s – Uitgeverij Q – €19,99