Vorig jaar las ik het eerste deel in de serie over het havenstadje Mount Polbearne, genaamd De kleine bakkerij aan het strand. Dit was een heerlijk zomers boek en ik was dan ook erg blij dat ik deel 2 mocht lezen van Luitingh-Sijthoff. Benieuwd wat ik er van vond? Lees dan snel verder. 

Waar gaat “Zomer in de kleine bakkerij” over?

Het is eindelijk zomer in de kleine bakkerij aan het strand. Polly Waterford is gelukkiger dan ooit: haar bakkerij loopt goed en samen met Huckle, de liefde van haar leven, geniet ze van het leven in het havenstadje Mount Polbearne, dat haar thuis is geworden.

Toch zit er een donker randje aan de fijne zomerbries die door het dorp waait. Selina, Polly’s vriendin die sinds kort weduwe is, wil verhuizen naar het eiland. Maar Polly draagt een geheim met zich mee dat Selina’s herstel overhoop kan gooien. En wanneer de oude eigenaar van de bakkerij opeens sterft staat Polly’s bedrijf op het spel.

Zal Polly alles verliezen waar ze van houdt?

Wat vond ik er van?

Oké, laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: ik vond dit geen leuk boek. Ik baal er enorm van, want ik vond deel 1 juist heel erg leuk. Maar wat viel me zo tegen?

Laten we beginnen met Polly. In mijn recensie van deel 1 noem ik haar ”een sterke powervrouw die niet bang is om haar mening te verkondigen. Daarnaast doet ze eindelijk wat ze echt leuk vindt en dat enthousiasme is echt voelbaar tijdens het lezen.” Nou, daar voelde ik weinig van in dit boek. Polly is 90% van het boek terneergeslagen, misschien zelfs een beetje zeurderig en ze maakt ruzie met mensen. Dat is niet de Polly die ik in het eerste boek heb leren kennen.. Wie is deze dame?!

Wat ik wel positief vind, is dat Colgan vooraf een korte samenvatting van deel 1 geeft. In één bladzijde geeft ze je de hoogtepunten van het eerste deel zodat je meteen in deel 2 kunt beginnen. Dit vond ik echt een hele grote plus aan dit boek. Helaas blijken de eerste 100 pagina’s ook nog een soort van herhaling van deel 1 te zijn en komt het verhaal maar langzaam op gang. Dat even achterwege latend, die korte samenvatting is heel slim bedacht en zouden meer schrijvers moeten doen.

Tijdens het lezen verbaasde ik me enorm. Waar zijn de vriendschappen en de liefde gebleven? Verschillende personages doen erg onvriendelijk en dat ben ik helemaal niet van ze gewend. Zelfs Huckle lijkt Polly helemaal niet te steunen, terwijl ze juist zo leuk zijn samen. De sfeer werd daardoor enorm gedrukt en ik was zelfs met tegenzin aan het lezen, merkte ik. De luchtige sfeer die ik gewend was van Mount Polbearne heb ik ontzettend gemist in het boek.

Ik kwam maar moeilijk door het verhaal heen en ik vond Colgan’s schrijfstijl niet zo fijn als in het eerste boek. Ik zat me af te vragen waar dat aan kon liggen en kwam er achter dat de schrijfster tussen de perspectieven van Polly en Huckle wisselt binnen 1 alinea. Door al dat switchen ging het lezen een stuk langzamer en kwam ik minder fijn door het verhaal heen.

De laatste 30 bladzijden en de epiloog maakten veel goed. Hier zag ik de vlotte schrijfstijl van Colgan weer terugkomen en de sfeer was weer luchtig en echt zoals ik het van deel 1 gewend was. Alleen om die laatste paar bladzijden krijgt dit boek van mij een tweede ster. Nog een leuke toevoeging aan het boek zijn de recepten die op het einde zijn uitgewerkt.

Zomer in de kleine bakkerij – Jenny Colgan – Luitingh-Sijthoff – 368 pagina’s – ★★☆☆☆

Dit boek heb ik als recensieboek mogen ontvangen van Luitingh-Sijthoff, bedankt hiervoor! Dit heeft op geen enkele manier invloed gehad op mijn recensie.